ฟ้าหลังฝน

“ชัยอารีย์” มองข่าว

—————————-

หลังจาก….”ฟ้ามืดสวรรค์มัว นึกเกรงน่ากลัว อกรัวใจสั่น…ดั่งตะวันสูญสิ้น” ผ่านพ้นไปแล้ว

“ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสกว่า”

ท่านนายกฯประยุทธ์…ท่านว่าอย่างงั้น!!

นั่นมันแค่วาทะ บนเวทีการเมือง…ย่อมสวนทางกับความรู้สึกในหลายบริบท แตกแยกออกไปในหลายบทบาท

ทางการเมือง…แยกแยะออกไปเป็นก้อนเมฆล่องลอยไปรวมตัวกันให้เกิดพายุลูกใหม่…เมื่อใด???

ท้องฟ้าสดใสก็อาจจะเกิด…ฟ้ามืดสวรรค์มัวไปทั่วแผ่นดิน,หนักกว่าเดิม หรือไม่??

ใครจะรู้??

ประเทศไทยจะมีที่ยืนของคนที่รอ…อาหารมื้อสุดท้ายในชีวิตของพวกเขาได้ซักกี่มื้อ

ที่พวกยืดอกยกอำนาจไว้ให้พี่น้องของเขา…อยู่รอดในอำนาจปกครองแผ่นดิน อยู่ดีมีความสุขต่อไป

ถนนสายการเมือง…สายนี้ มันถูกผูกขาดกับ “อำนาจผลประโยชน์” ไว้กับพวกสืบทอดส่งต่อกันมา

แล้วในที่สุด พวกเหล่านั้น…ก็เดินย่ำรอยตีนเดิมๆ รวบอำนาจไว้…แม้ฝนฟ้าจะคะนองก็ไม่น่ากลัว เพราะเขาเห็นช่องทาง “ฟ้าหลังฝน”

เดินเหยียบย่ำบนร่างความแร้นแค้นของประชาชนกันต่อไป

ครับ…ทุกอย่าง “จบแล้วนาย” นั่นคือประโยชน์ร่วมกัน เดินควงคู่อยู่กับพี่น้องเพื่อนพ้อง ร่วมเป็นร่วมตายกันมาต่อไปได้

ไม่ใช่…พวกเราประชาชน!!

ที่นอนรอความเป็นความตายกันทั่วแผ่นดิน!!!

ใช่หรือไม่??.